Ford Ka - Lancia Y 1.2 - Nissan Micra 1.0 - Renault Twingo
ME ΣΤΙΛ KAI ΦΑΝΤΑΣΙΑ
Αν ψάχνουμε το κοινό χαρακτηριστικό των τεσσάρων σούπερ-μίνι της
συγκριτικής μας διαδρομής, τότε αυτό δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο από
την ιδιαιτερότητα της εμφάνισής τους.
H ΑΓΩΝΙΑ του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι πρέπει να είναι ανάλογη με
αυτή του σχεδιαστή ενός σύγχρονου μοντέλου πριν τραβήξει την πρώτη γραμμή
στο χαρτί. Και αυτό, γιατί ένα από τα θέματα που απασχολούν όσους
ασχολούνται και ενδιαφέρονται για το αυτοκίνητο είναι η έλλειψη
προσωπικότητας των δημιουργημάτων της σύγχρονης αυτοκινητοβιομηχανίας.
Αυτό το πρόβλημα λοιπόν προσπαθούν να λύσουν ανακαλύπτοντας νέες φόρμες,
νέες ιδέες, νέα σχήματα προσδίδοντας στα τετράτροχά τους την επιθυμητή
διαφοροποίηση και καθιστώντας τα πιο ελκυστικά στο κοινό.
Πιο ελκυστικά, γιατί σήμερα αυτό που θέλει ο σύγχρονος άνθρωπος σε όλες του
τις εκδηλώσεις και σε όλες του τις δραστηριότητες είναι η διαφοροποίηση από
τη μάζα.
Φυσικά η τάση αυτή έχει επεκταθεί σε όλες τις κατηγορίες και ειδικά σε αυτή
των λεγόμενων σούπερ-μίνι, όπου βέβαια οι προσεγγίσεις για το ζητούμενο
είναι διαφορετικές ανάλογα με τις επιδιώξεις, τους στόχους αλλά και την
παράδοση κάθε μεμονωμένου κατασκευαστή.
Στη συγκριτική μας δοκιμή?
?επιλέξαμε μοντέλα της συγκεκριμένης κατηγορίας που έχουν κάτι να πουν
σχεδιαστικά, που ξεφεύγουν δηλαδή από την πεπατημένη.
Το κοινό τους γνώρισμα είναι ότι το αρχικό «σοκ» που προκαλούν με την
παρουσία τους ?κάθε τι διαφορετικό ξενίζει στις πρώτες επαφές? ακολουθεί η
αποδοχή, ενώ αναμφίβολα ξεχωρίζουν μέσα στη μάζα των αυτοκινήτων που
κινούνται στους δρόμους των πόλεων, όπου περνούν το μεγαλύτερο μέρος της
ζωής τους. Φυσικά δεν αποκλείονται και οι μετακινήσεις ?μεγάλες ή μικρές?
εκτός των αστικών περιοχών.
Παλαιότερο σχεδιαστικά το Μίκρα της Νισάν, που ουσιαστικά ήταν το πρώτο
«μικρό» που έδωσε μια άλλη νότα στην κατηγορία με τις έντονες καμπύλες και
την υπερυψωμένη γραμμή της οροφής του, που συμβάλλει στη βελτίωση των χώρων
που έχουν οι επιβάτες του στη διάθεσή τους.
Το Τουίνγκο της Ρενό, που ακολούθησε χρονικά, είναι ακόμα πιο ριζοσπαστικό
σε σχέση με το ιαπωνικό μοντέλο.
Εδώ οι Γάλλοι εφάρμοσαν στη μικρή κατηγορία τις σχεδιαστικές αρχές των
οχημάτων ενός όγκου, που πρώτοι αυτοί καθιέρωσαν με το κατά πολύ μεγαλύτερο
Εσπάς. Έτσι προέκυψε ένα μίνι? σχεδόν πολυμορφικό, που παράλληλα διαθέτει
μερικά ιδιαίτερα εξωτερικά γνωρίσματα ?όπως την κλίση του μπροστινού καπό,
το σχήμα των προβολέων, τους εξωτερικούς καθρέφτες? που με τη σειρά τους
συμβάλλουν στη διαμόρφωση της ιδιαίτερης προσωπικότητάς του.
Για την εξωτερική εμφάνιση του Y οι σχεδιαστές της Λάντσια χρησιμοποίησαν
κατά κόρον την καμπύλη της έλλειψης, προσδίδοντάς του ένα ιδιαίτερο σχήμα
αλλά και μια εμφάνιση σύμφωνη με το πνεύμα και τη φιλοσοφία της εταιρίας. H
χαρακτηριστική χρωμιωμένη μάσκα κατορθώνει τελικά να δημιουργήσει την
εικόνα μικρής λιμουζίνας που επιδίωκε η ιταλική εταιρία, εντύπωση που
δημιουργείται και από τον εσωτερικό διάκοσμο.
Το KA είναι το τελευταίο κατά σειρά εμφάνισης και το πιο ριζοσπαστικό από
τα τέσσερα της δοκιμής μας, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι προέρχεται από
μια εξαιρετικά συντηρητική σε αντίληψη εταιρία που δύσκολα τολμά τέτοια
βήματα.
Έξυπνη σε σύλληψη μάσκα και πίσω μέρος που θυμίζει το μπροστινό των πάλαι
ποτέ BMW Ιζέτα, ενώ εξίσου έξυπνη και? μεταξύ μας φτηνή λύση είναι η
διόγκωση των προφυλακτήρων που μετέχουν ουσιαστικά στη διαμόρφωση της
μεταμοντέρνας αισθητικής του αμαξώματος.
Έντονος χαρακτήρας?
?λίγο ή πολύ λοιπόν για κάθε ένα από τα τέσσερα μικρά αυτοκίνητα της
δοκιμής μας, ενώ οι προσπάθειες διαφοροποίησης συνεχίζονται και στον
εσωτερικό τους διάκοσμο.
Εδώ η Ρενό και η Φορντ ακολούθησαν ίδια φιλοσοφία με πολύ γυμνό μέταλλο,
προκειμένου να περιοριστεί όσο γίνεται το κόστος κατασκευής, αλλά και για
να προσδώσουν ένα διαφορετικό στιλ στα μικρά τους μοντέλα.
Φυσικά δε λείπουν οι έξυπνες λύσεις, όπως το μετακινούμενο πίσω κάθισμα του
Τουίνγκο, προκειμένου να αυξάνεται ο χώρος για τους πίσω επιβάτες αν δεν
υπάρχουν αποσκευές, το εξαιρετικά πρακτικό ντουλαπάκι στο ταμπλό του KA,
αλλά και οι πολλές θέσεις για μικροπράγματα στο δάπεδο του μικρού Φορντ, οι
οποίες έχουν προκύψει με τη διαμόρφωση της μοκέτας (και εδώ η μείωση του
κόστους).
Πάντως οι Γάλλοι ήταν πιο ριζοσπαστικοί στις επιλογές τους, καθώς αφενός
τοποθέτησαν το ένα και μοναδικό όργανο του Τουίνγκο στο κέντρο του ταμπλό
και αφετέρου χρησιμοποίησαν διαφορετικά χρώματα και σχήματα για
συγκεκριμένους διακόπτες, προκειμένου να του δώσουν άλλο ?ιδιαίτερο? στιλ.
Αυτό βέβαια επιτυγχάνεται και με τις διάφορες ειδικές εκδόσεις του
αυτοκινήτου που προκύπτουν κατά καιρούς.
Ιδιαίτερο στιλ έχει όμως και το εσωτερικό του KA, με έντονες καμπύλες τόσο
στο ταμπλό όσο και στις επενδύσεις των θυρών, καθώς και μερικά σχεδιαστικά
χάι-λάιτ, όπως το αναλογικό ρολόι με τους ιδιόρρυθμους δείκτες.
O πίνακας οργάνων είναι τοποθετημένος στο κέντρο και στο Λάντσια Y, αλλά σε
σχέση με το Τουίνγκο είναι σαφώς πιο δύσχρηστος, κυρίως λόγω της πληθώρας
των ενδείξεων και των οργάνων. Πάντως η μικρή Λάντσια είναι η μόνη από τα
μοντέλα της δοκιμής μας που δημιουργεί εντύπωση μεγαλύτερου αυτοκινήτου,
καθώς και ο εσωτερικός διάκοσμος δημιουργεί αίσθηση πολυτέλειας ακόμα και
στη βασική έκδοση των 1,2 λίτρων που είχαμε στη διάθεσή μας και η ποιότητα
κατασκευής κυμαίνεται σε απόλυτα ικανοποιητικά επίπεδα.
Το ίδιο ισχύει σε γενικές γραμμές και για τα άλλα τρία αυτοκίνητα της
δοκιμής μας, με το Μίκρα να επιβεβαιώνει την ιαπωνική παράδοση στο
συγκεκριμένο τομέα. Τυπικά ιαπωνική είναι και η εργονομία του, ενώ ο
σχεδιασμός του ταμπλό παρά τα κάποια χρόνια που έχουν περάσει εξακολουθεί
να είναι σύγχρονος.
Μετακίνηση με στιλ?
?αλλά και με άνεση για τα αυτοκίνητα της δοκιμής μας; H απάντηση εξαρτάται
άμεσα από τον αριθμό των επιβατών.
Όσοι κάθονται μπροστά δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα χώρου σε κανένα από τα
τέσσερα αυτοκίνητα της δοκιμής μας, ενώ για τους πίσω η κατάσταση
διαφοροποιείται αρκετά.
Κατ? αρχάς το μόνο που διατίθεται και με πέντε πόρτες είναι το Μίκρα, ενώ
τα άλλα τρία είναι αποκλειστικά τρίθυρα, γεγονός που αν μη τι άλλο δε
διευκολύνει την πρόσβαση στο πίσω κάθισμα. Ειδικά αν τα μπροστινά καθίσματα
δε μετατοπίζονται ολόκληρα προς τα εμπρός, όπως συμβαίνει στο KA.
Από κει και πέρα κανένα δε διεκδικεί δάφνες στον τομέα αυτό, εκτός ίσως από
το Τουίνγκο ?παρόλο που έχει το μικρότερο μεταξόνιο? αν το πίσω κάθισμά του
είναι μετατοπισμένο τελείως προς τα πίσω (κάτι που γίνεται βέβαια εις βάρος
του χώρου αποσκευών), ενώ το Νισάν ευνοείται από το αυξημένο εσωτερικό του
ύψος. Παρά το ότι το KA διαθέτει με διαφορά το μεγαλύτερο μεταξόνιο οι
χώροι στο πίσω κάθισμά του είναι περιορισμένοι, όπως άλλωστε και στο Y,
χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν επαρκούν για μετακινήσεις μέσα στην
πόλη.
Επαρκείς για το μέγεθος και το χαρακτήρα κρίνονται και οι χώροι αποσκευών,
με μεγαλύτερο αυτόν του Y (215 λίτρα) και μικρότερο αυτόν του KA (186
λίτρα), ενώ αυτός του Τουίνγκο κυμαίνεται από 168 εως 268 λίτρα ανάλογα με
τη θέση του πίσω καθίσματος. Το μέγεθος του πορτ-μπαγκάζ του Μίκρα φτάνει
τα 206 λίτρα, ενώ σε όλα υπάρχει η δυνατότητα ανδίπλωσης της πλάτης του
πίσω καθίσματος.
Από πλευράς εξοπλισμού το KA που είχαμε στη διάθεση μας μπορεί να μην είχε
ηλεκτρικά παράθυρα και ηλεκτρομαγνητικές κλειδαριές, αλλά τα στοιχεία αυτά
θα περιλαμβάνονται στο βασικό εξοπλισμό των αυτοκινήτων που θα έρθουν στη
χώρα μας, όπως άλλωστε και το υποβοηθούμενο σύστημα διεύθυνσης. Το
τελευταίο λείπει στο Y, γεγονός που περιορίζει την ευελιξία του μέσα στην
πόλη και κουράζει στους επιτόπιους ελιγμούς, ενώ κατά τα άλλα η μικρή
Λάντσια διαθέτει όλες τις καθιερωμένες ηλεκτρικές ευκολίες, όπως και το
Μίκρα της Νισάν στην έκδοσή του Σούπερ Τζάιβ. Το τελευταίο δε διαθέτει
επίσης υποβοήθηση στο σύστημα διεύθυνσής του ούτε αερόσακους για οδηγό που
έχουν τα δύο πρώτα (το KA είχε και για το συνοδηγό), αλλά το τιμόνι του
είναι πιο ελαφρύ σε σχέση με αυτό του Y. Στο Τουίνγκο της δοκιμής η
υποβοήθηση στο σύστημα διεύθυνσής του ήταν ηλεκτρική, ενώ διέθετε και
κλιματισμό, που χρεώνεται επιπλέον, όπως άλλωστε και στα άλλα μοντέλα της
δοκιμής μας.
Μέσα στην πόλη?
?τα αυτοκίνητα της δοκιμής μας είναι σβέλτα και ευέλικτα, αλλά το ερώτημα
είναι πώς συμπεριφέρονται αν χρησιμοποιηθούν για κάποιο μικρό ή μεγάλο
ταξίδι. Πόσο γρήγορα και άνετα ταξιδεύει κανείς με αυτοκίνητα η τελική των
οποίων μόλις που ξεπερνά στην καλύτερη περίπτωση τα 150 χλμ/ώρα π.χ. μέχρι
τη Θεσαλλονίκη;
H απάντηση σ? αυτό είναι ότι ναι μεν ταξιδεύεις αλλά με κάποιες
παραχωρήσεις σε ό,τι αφορά την άνεση, αφού γενικά το επίπεδο θορύβου τους
είναι αρκετά αυξημένο στις μεγάλες ταχύτητες, αλλά και με προσαρμογή του
τρόπου οδήγησης. Προσαρμογή, γιατί τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα της δοκιμής
μας χάρη στην καλή τους οδική συμπεριφορά κινούνται σχετικά γρήγορα με
κεκτημένη ταχύτητα, αλλά αν χρειαστεί κανείς επιπλέον ισχύ, είτε για να
προσπεράσει είτε για να μην κόψει ρυθμό, τότε οι κινητήρες των 55 και των
60 ίππων δεν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά.
Το πιο θορυβώδες πάντως είναι χωρίς αμφιβολία των Νισάν Μίκρα, που μπορεί
να διαθέτει το μικρότερο από πλευράς κυβισμού κινητήρα (μόλις 1000 κ.εκ.)
αλλά δεν υπολείπεται καθόλου σε ισχύ, καθώς το σύγχρονο τετρακύλινδρο
σύνολο αποδίδει 55 ίππους.
Μπορεί ο «χιλιάρης» κινητήρας του Μίκρα να είναι σύγχρονος σχεδιαστικά,
αλλά δεν μπορούμε να ισχυριστούμε το ίδιο για τους τετρακύλινδρους του KA
και του Τουίνγκο. Γι? αυτούς ο χαρακτηρισμός βετεράνοι είναι ο πλέον
σωστός, καθώς και οι δύο διαθέτουν εκκεντροφόρο τοποθετημένο στα πλάγια,
ενώ φυσικά λόγος δεν μπορεί να γίνει για πολλές βαλβίδες ή άλλες προηγμένες
τεχνολογικά λύσεις. Στην πράξη και οι δύο είναι αρκετά θορυβώδεις (όχι τόσο
όσο αυτός του Νισάν), ενώ η απόδοσή τους πέφτει όταν πλησιάζουν το όριο
περιστροφής τους, οπότε δεν υπάρχει και λόγος να πιεστούν έως εκεί. Πάντως
εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι η Ρενό αντικαθιστά άμεσα τον κινητήρα του
Τουίνγκο με ένα καινούριο τετρακύλινδρο σύνολο 1,2 λίτρων, που εμφανίστηκε
πρώτη φορά στο ανανεωμένο Κλειώ και αποδίδει 60 ίππους.
Συμβατικός με οχτώ βαλβίδες ανά κύλινδρο είναι και ο κινητήρας του Y, αλλά
αυτός είναι σύγχρονος σχεδιαστικά και αποδίδει 60 ίππους.
Στην εθνική οδό?
?πάντως η μικρή Λάντσια συμπεριφέρεται σε σχέση με τα άλλα τρία σούπερ-μίνι
σαν αυτοκίνητο μεγαλύτερης κατηγορίας, καθώς παραμένει σταθερή ακόμα και με
ταχύτητες κοντά στην τελική της, ενώ η οδική της συμπεριφορά είναι ασφαλής
και προβλέψιμη. Παράλληλα, ο κινητήρας της ανεβάζει πιο εύκολα στροφές απ?
ό,τι οι ομόλογοί του στο Φορντ και στο Ρενό, αλλά και εδώ πρέπει κανείς να
κάνει τους υπολογισμούς του και να έχει ορατότητα, αν θέλει να προσπεράσει
με ασφάλεια. Το βαρύ στους επιτόπιους ελιγμούς τιμόνι του έχει καλή
αίσθηση, παρόλο που είναι αρκετά αργό.
Το Νισάν, αν και αποδεικνύεται σβέλτο, κουράζει αρκετά στο ταξίδι, καθώς ο
16βάλβιδος κινητήρας του είναι εξαιρετικά θορυβώδης. Περιορισμένη είναι
όμως και η άνεση από την ανάρτησή του, ενώ εδώ οι κάποιες υπερστροφικές
τάσεις στις αλλαγές φορτίου εμφανίζονται με μεγαλύτερη ευκολία απ? ό,τι στα
άλλα τρία. Παράλληλα, το σύστημα διεύθυνσης είναι ιδιαίτερα ασαφές.
Καλό επίπεδο άνεσης από την ανάρτηση προσφέρει το Τουίνγκο, αλλά οι μαλακές
ρυθμίσεις επιφέρουν και μεγάλες κλίσεις στις στροφές, που όμως δεν
επηρεάζουν την οδική του συμπεριφορά. H τελευταία δεν προβληματίζει, κάτι
που ισχύει και για το KA, οι κλίσεις του οποίου στις στροφές είναι όμως
σαφώς μικρότερες, ενώ η υποστροφή καθυστερεί αρκετά μέχρι να κάνει αισθητή
την παρουσία της. Αυτό όμως που ενοχλεί στο KA είναι η μικρή βάση των
μπροστινών καθισμάτων του, που δεν στηρίζει ικανοποιητικά τους μηρούς, κάτι
που σε μικρότερο βαθμό συμβαίνει και στο Ρενό.
Στιλ και προσωπικότητα...
... είναι τα βασικά χαρακτηριστικά των μοντέλων της δοκιμής μας που θα τα
συναντήσετε κυρίως σταματημένα δίπλα σας στο μποτιλιάρισμα, είτε
σταθμευμένα ενίοτε «περίεργα» έξω από μαγαζιά της μόδας, είτε να κινούνται
σβέλτα ακολουθώντας χωρίς πρόβλημα τη ροή της κυκλοφορίας στην πόλη. Δεν
πρέπει βέβαια να αποκλείονται και παρουσίες στους δρόμους μετά διοδίων ή
στο επαρχιακό δίκτυο, αλλά στις περιπτώσεις αυτές πρέπει να γίνουν κάποιες
παραχωρήσεις.
Ποιο είναι το καλύτερο από τα τέσσερα; Εξαρτάται.
Αν ζητάτε ανέσεις μεγαλύτερου μοντέλου, το Y της Λάντσια. Αν έχετε ανάγκη
από «εργαλείο», το Μίκρα της Νισάν. Αν θέλετε χώρους που να μπορείτε να
τους διαμορφώσετε σύμφωνα με τις ανάγκες σας, το Τουίνγκο της Ρενό, ενώ αν
ανήκετε στους οπαδούς του? μεταμοντερνισμού, το KA της Φορντ.
Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται λίγο πολύ για εκπροσώπους μιας νεάς τάξης
αυτοκινήτων, που θα αποκτήσει ακόμα περισσότερους εκπροσώπους στο άμεσο
μέλλον.
Όσο για τα χρήματα που πρέπει να διαθέσετε δεν είναι τόσα, ώστε να σας
κατατάξουν στους? έχοντες και κατέχοντες, κάτι που ισχύει και για τα
τεκμήρια, αν κάποιο απ? όλα θα παίξει το ρόλο του μοναδικού σας μεταφορικού
μέσου. Αν όχι, υπενθυμίζουμε ότι τα τεκμήρια είναι προσθετικά..._4Τ.
ΑΠΟ ΤΕΧΝΙΚΗ ΣΚΟΠΙΑ
O βασικός προσανατολισμός των κατασκευαστών είναι μεν εντυπωσιακά μοντέλα
με αρκετές καινοτομίες στο σχεδιασμό του αμαξώματος και του εσωτερικού
τους, αλλά σε ό,τι αφορά τα μηχανικά μέρη, οι επιλογές τους προέρχονται
συνήθως από υπάρχοντα μοντέλα που προσαρμόζονται κατάλληλα, προκειμένου
κυρίως να συμπιεσθεί το κόστος.
Έτσι λοιπόν οι σχεδιαστές και των τεσσάρων μοντέλων της συγκριτικής μας
δοκιμής είχαν ελευθερία κινήσεων προκειμένου να πετύχουν το καλύτερο δυνατό
αποτέλεσμα, αλλά δε συνέβη το ίδιο και με τους μηχανικούς, στους οποίους δε
δόθηκε ανάλογη δυνατότητα. Οι τελευταίοι έκαναν περισσότερο δουλειά
ρουτίνας προσαρμόζοντας υπάρχουσες λύσεις.
Σε ό,τι αφορά τους κινητήρες μερικοί προσπάθησαν να κάνουν παλιούς
κινητήρες με εκκεντροφόρους στο πλάι να δουλεύουν με τις καινούριες νόρμες
(KA, Τουίνγκο), ενώ άλλοι προσάρμοσαν ήδη υπάρχουσες λύσεις.
Έτσι η γκάμα του KA (στην ελληνική αγορά) και του Τουίνγκο περιλαμβάνει
έναν μόνο κινητήρα, 1.299 κ.εκ. και 60 ίππων για το Φορντ, 1.259 κ.εκ. και
55 ίππων για το Ρενό.
Αντίθετα μεγαλύτερος πλουραλισμός υπάρχει για τα Μίκρα και Y. Το ιαπωνικό
μοντέλο διατίθεται με 16βάλβιδα σύνολα 1,0 και 1,3 λίτρων με 55 και 75
ίππους αντίστοιχα, ενώ σύγχρονοι είναι και οι κινητήρες των 1200 και 1400
κ.εκ. ?ο τελευταίος 12βάλβιδος με ισχύ 80 ίππων, ενώ ο πρώτος συμβατικός
8βάλβιδος με 60 ίππους? που κινούν το Y. Πάντως εδώ πρέπει να πούμε, άλλη
μια φορά, ότι η Ρενό παρουσίασε ήδη στην Έκθεση του Παρισιού το Τουίνγκο με
το νέο της κινητήρα των 1.171 κ.εκ. που χρησιμοποιείται και στο Κλειώ.
Στις αναρτήσεις τα γόνατα Μακφέρσον με ψαλίδια βάσης είναι κοινή επιλογή,
ενώ πίσω το KA έχει την ανάρτηση του Φιέστα με ημιάκαμπτο άξονα διατομής
«Η», υστερούντες βραχίονες και ομόκεντρα ελατήρια με αμορτισέρ. Ημιάκαμπτη
διάταξη έχει επιλέξει η Ρενό, το Μίκρα διαθέτει άκαμπτο άξονα, ενώ το Y
υστερούντες βραχίονες με ξεχωριστά τα ελατήρια από τα αμορτισέρ.
Στα συστήματα μετάδοσης ίσως υπάρχει περισσότερο ενδιαφέρον. Το KA
εφοδιάζεται με ένα κιβώτιο πέντε σχέσεων, όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα της
δοκιμής μας, τα οποία όμως διατίθενται παράλληλα και με κιβώτια συνεχώς
μεταβαλλόμενης μετάδοσης (CVT) ή ημιαυτόματα κιβώτια ταχυτήτων.
Έτσι κιβώτιο συνεχώς μεταβαλλόμενης μετάδοσης διαθέτει τόσο το Μίκρα (που
ονομάζεται N-CVT) στην έκδοσή του των 1,3 λίτρων, όσο και το Y (εδώ η
ονομασία είναι ECVT), ενώ για το τελευταίο υπάρχει και μηχανικό κιβώτιο 6
σχέσεων.